Rodowód psa to dokument zawierający informacje na temat pochodzenia zwierzęcia, wykonanych badań i ewentualnych chorób, jego osiągnięć, a także stopnia wyszkolenia. Rodowód psa stanowi dla opiekuna gwarancję, że zwierzę będzie miało cechy zgodne z wzorcem rasy. Dotyczy to zarówno wyglądu zewnętrznego, jak i cech charakteru. Podwyższone stężenie PSA w surowicy nie wskazuje jednoznacznie na występowanie raka prostaty. Może też świadczyć o zaawansowanym rozroście gruczołu krokowego lub stanach zapalnych gruczołu krokowego. Dlatego ważna jest indywidualnie dobrana do stanu pacjenta interpretacja wyników badań przez urologa. Badanie PSA. Jak tresować psa? Ogólne wskazówki. Aby zacząć wychowywanie zwierzęcia, najlepiej sięgnąć po książkę o tresurze psa. Poza poradnikiem warto być konsekwentnym. Ćwiczenia powinny być systematyczne. Ważne, aby poświęcać psu co najmniej 10-15 minut w każdym dniu. Ponieważ każdy pies jest inny, inaczej będzie wyglądać jego Echo serca jest badaniem bezinwazyjnym, co oznacza, że pies nie odczuje tutaj bólu oraz innych nieprzyjemnych dolegliwości. Sam proces przeprowadzania badania jest bardzo podobny do tego, jak się to robi u człowieka. Czas badania nie jest długi, a po jego zakończeniu możemy dowiedzieć się, czy serce naszego zwierzaka jest zdrowe. Kastra u psa – czym jest? Kastracja to zabieg chirurgiczny prowadzący do bezpłodności. Dla zdrowych psów jest całkowicie bezpieczny, zaś dla chorych na serce/cukrzycę decyzję o wykonaniu podejmuje weterynarz, gdyż problemem okazać się mogą środki służące do ogólnego znieczulenia zwierzaka. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Dlaczego warto adoptować zwierzę seniora?19 lipca 2019Dom tymczasowy19 lipca 2019 Gdy przychodzi ten moment, w którym Twoje serce podpowiada ci, żeby adoptować psa często nie wiesz, jak się do tego zabrać. Zaczynasz od poszukiwań w Googlu. Trafiasz na strony setek fundacji i schronisk. Czytasz poruszające historie zwierzęcych dramatów. Chcesz przygarnąć wszystkie te biedy. Najczęściej możesz wybrać tylko jedną. Podjęcie decyzji o adopcji wymaga odpowiedzialności i odwagi. Za chwilę przyjmiesz pod swój dach nowego członka rodziny. To nie jest prosta decyzja. Czy chcesz psa w typie rasy czy nie ma to dla Ciebie znaczenia? Wbrew powszechnym opiniom, w schroniskach przebywa bardzo dużo psów w typie rasy. Czyli psów wyglądających na daną rasę, ale nie posiadających rodowodu. Istnieją fundacje wyspecjalizowane w opiece i ratowaniu takich psów. Psów wielorasowych jest bardzo dużo we wszystkich schroniskach. Wielkość psa Pamiętaj, w tym wypadku nie możesz kierować się tylko wyborem serca. Duży pies ma dużo siły. Oceń czy będziesz w stanie sobie z nim poradzić. Pies trzymany w schronisku rzadko wychodził. Pierwsze spacery mogą być trudne. Radość zwierzęcia ze swobody ruchu może powodować, że to on będzie wyprowadzał Ciebie. Wbrew powszechnym opiniom, wielkość mieszkania nie ma znaczenia przy wyborze wielkości psa. Twój tryb i styl życia Jeżeli Ty i reszta Twojej rodziny pracuje od do oznacza to, że pies tyle godzin będzie sam. Można go do tego przyzwyczaić, ale trzeba mieć to na uwadze. Gdy masz więcej czasu, a do tego prowadzisz aktywny tryb życia, młody wysportowany pies będzie najlepszym przyjacielem. Wspólnie spędzony w ruchu czas nie będzie uciążliwym obowiązkiem, tylko przyjemnością. Członkowie rodziny Adoptując psa weź też pod uwagę innych członków rodziny. Oni również muszą zaakceptować nowego domownika. Bądź szczególnie ostrożny z wyborem psa jeśli ma mieszkać z seniorami lub dziećmi. Duży, ruchliwy czy nadpobudliwy pies może być kłopotliwy dla wiekowej babci. Zwierzę po trudnych przejściach, może szybciej reagować agresywnie na nieświadome podrażnienie przez dziecko. Dlatego należy zrobić bardzo szczegółowy wywiad w schronisku na temat przeszłości psa i jego zachowań. Oczywiście nie zawsze przeszłość psa jest znana. Dlatego warto wybrać się na spotkanie zapoznawcze z psem w schronisku całą rodziną. Niech wszyscy domownicy poznają psa z którym będą mieszkać pod jednym dachem. Procedura adopcyjna Gdy dokonasz właściwej analizy i wybierzesz tego jedynego, przed Tobą jeszcze kilka spraw do załatwienia w procesie adopcyjnym. Schroniska czy fundacja mają własne zasady wydawania zwierząt. 1Spotkanie przed adopcyjnePracownik/wolontariusz schroniska/organizacji odwiedzi Cię w domu i sprawdzi, czy pies będzie miał odpowiednie warunki życia. Nie bój się spotkań przed adopcyjnych. Mają one na celu weryfikację czy dany pies „wpasuje się” w Twoją rodzinę i Twój tryb życia. Na wizycie otrzymasz wiele cennych wskazówek na tem6at tego jak wprowadzić psa do domu, jak się zachowywać na początku procesu adaptacyjnego. To doskonała okazja do rozmowy o możliwych problemach i przygotowania się na nowego wizytaCzęsto schronisko/organizacja wymaga pisemnej zgody na złożenie powtórnej wizyty. Zawsze odbywa się rozmowa z adoptującym, po której schronisko musi być pewne, że pies trafi w dobre ręce. Pamiętajmy, że w uzasadnionych przypadkach organizacja może odmówić adopcji. 3Umowa adopcyjnaJeśli po rozmowach zapada pozytywna decyzja o adopcji, podpisywana jest umowa adopcyjna. Gdy ją podpiszemy, możemy zabrać psa do domu. Umowa adopcyjna zwyczajowo zawiera informacje o: działaniach jakie należy podjąć, kogo poinformować, gdy zwierzę zaginie, braku zgody na przekazanie zwierzęcia osobom trzecim bez zgody organizacji wydającej do adopcji, zobowiązaniu się nowego właściciela do regularnego badania stanu zdrowia adoptowanego czworonoga i wykonania zalecanych szczepień, w przypadku adopcji szczeniąt, zobowiązanie do wykonania zabiegu kastracji w określonym czasie Umowa adopcyjna podpisywana jest po to, by zabezpieczyć zarówno zwierzę, jak i rodzinę adoptującą. Wszystkim zależy na dobru zwierzęcia. Umowa adopcyjna ma to zabezpieczyć. Czego możesz oczekiwać od organizacji wydającej zwierzę? Przede wszystkim szczegółowej informacji dotyczącej zwierzaka: oceny jego charakteru, opisu jego przyzwyczajeń, zachowania, predyspozycji. Musisz jednak pamiętać, że zwierzę w schronisku/przytulisku może zachowywać się zupełnie inaczej niż w domu. W schroniskach, nawet tych najlepszych, panują warunki wysoce stresowe. Wpływa to na zachowanie psa. Ocena zachowania psa w schronisku nie zawsze jest miarodajna. O tym fakcie powinieneś zostać poinformowany przed adopcją, podczas wizyty przed adopcyjnej. Zwierzę wydawane do adopcji powinno być zaszczepione na wściekliznę (chyba, że to szczeniak poniżej szóstego miesiąca życia), zaczipowane i wykastrowane w przypadku psów dorosłych. Wykonanie zabiegu kastracji nie jest obligatoryjne dla fundacji czy schronić. Niektóre robią to w miarę swoich możliwości. Inne pobierają opłaty. Czasem pies dostaje do nowego domu wyprawkę. Zabiera też ze sobą swój psi dobytek: jakąś zabawkę, miskę. Jest to jednak rzadkość. Schroniskom i organizacjom często brakuje wyposażenia i nie wydają go adoptowanym zwierzętom. W naszym Serwisie używamy plików cookies. Korzystając dalej z Serwisu, wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z Polityką prywatności. Wyrażenie zgody jest dobrowolne, w każdej chwili można ją cofnąć poprzez zmianę ustawień dotyczących plików „cookies” w używanej przeglądarce internetowej. Kliknij „Akceptuję”, aby ta informacja nie wyświetlała się więcej UstawieniaAkceptujPolityka prywatności Wydaje mi się, że najlepiej dbam o swojego psa. Daję mu wysokiej jakości karmę dostosowaną do jego wieku i kondycji, regularnie go badam, podaję leki na choroby przewlekłe i suplementy. Tylko czy to wszystko sprawia, że mój pies jest zdrowy i nie ma żadnych niedoborów? Właśnie miałam okazję się o tym przekonać. Wykonałam badanie sierści psa, czyli analizę pierwiastkową EHAA. Przeczytajcie, jak to wszystko wyglądało. Badanie sierści psa – co to jest? Na początek w skrócie wyjaśnię, czym jest badanie sierści psa. To innowacyjne i zupełnie nieinwazyjne badanie diagnostyczne, dzięki któremu możemy dowiedzieć się, jaki jest poziom pierwiastków odżywczych – ale i toksycznych – w organizmie naszego pupila. Na podstawie wyników odbywamy rozmowę z konsultantem, czyli wykwalifikowanym specjalistą żywienia zwierząt. Wówczas możemy dowiedzieć się o swoim psie bardzo wiele! Nie tylko, co mu może dolegać (mimo że nie ma jeszcze żadnych objawów choroby), ale też jak zmodyfikować jego dietę, by poprawić stan zdrowia i kondycję zwierzaka. A więc po kolei… Najpierw weszłam na stronę PetsDiag. W zakładce „sklep” zamówiłam zestaw EHAA, czyli pakiet, który miał przyjść do mnie kurierem i służyć do pobrania próbki sierści do badania. Ale zestaw EHAA, który kupiłam, to tak naprawdę nie tylko badanie sierści psa w laboratorium, ale także konsultacja wyniku, która odbywa się na samym końcu. To ważne, bo – jak się później okazało – sam wykaz ilości pierwiastków w organizmie psa jest czytelny, ale dla specjalisty. Rejestracja i zamówienie W oczekiwaniu na pakiet do pobrania próbki, weszłam na stronę PetsDiag. Tam się zarejestrowałam i założyłam konto – wystarczyło podać imię, nazwisko i adres e-mail. Zaraz po otrzymaniu potwierdzenia na maila, otrzymałam dostęp do mojego panelu PetsDiag. Znalazłam tam zakładkę „moje zwierzaki”, gdzie dodaje się profil psa, którego chcemy zbadać. Oczywiście można mieć kilka psów i wszystkim założyć profile, jeśli tylko ktoś ma taką wolę. Jakie informacje o psie umieszcza się w profilu? Tak naprawdę zupełnie podstawowe, potrzebne do identyfikacji zwierzaka – imię, wiek, rasa, waga, płeć. Można też dodać zdjęcie. Tajemnicza koperta Wkrótce po tym, jak zamówiłam pakiet i założyłam konto, kurierem przyszła koperta. W środku były materiały z informacjami o samym badaniu, a także najważniejsze – plastikowy woreczek na sierść. Oczywiście do tego obrazkowa, czytelna instrukcję, jak tę sierść pobrać i w jakiej ilości. A poza tym mała koperta na umieszczenie w niej woreczka z próbką i odesłanie do laboratorium. Wszystko to dokładnie przeczytałam, a potem zabrałam się za pobieranie próbki. Czekałam na moment, gdy mój pies będzie spokojnie leżał, by cały proces przeprowadzić sprawnie i bezstresowo. Pasek sierści wycina się psu przy samej skórze. Można ją pobrać z łopatki lub pachwiny, ale wybrałam łopatkę. Do wycinania użyłam małych, ostrych nożyczek do paznokci. Całe to „pobieranie próbki” nie trwało długo, a pies – nagrodzony za grzeczne leżenie przysmakami – wyglądał na bardzo zadowolonego. Oczekiwanie na wynik Potem wystarczyło zakleić kopertę z próbką w środku, dołączyć wypełniony formularz z informacjami o psie i wysłać na badanie sierści psa, jak zrobiłam. Wiedziałam, że na wyniki będę musiała czekać od 3 do 4 tygodni. Ale byłam spokojna, że wszystko odbywa się zgodnie z planem, bowiem na bieżąco dostawałam powiadomienia mailowe od PetsDiag o tym, co się dzieje. Gdy do laboratorium dotarła próbka, również dostałam o tym informację. A także potem, gdy sierść została już przebadana (po 4 tygodniach), a ja mogłam umówić się na konsultację. Podczas tych 4 tygodni oczekiwania na wynik, dostałam też zadanie wypełnić „wywiad środowiskowy”. Zakładka o tej nazwie znajduje się w panelu PetsDiag. Jest tam sporo szczegółowych pytań, na które odpowiedzi będą istotne dla konsultanta. Dowie się on z tego wywiadu tego, czy nasz pies jest wykastrowany, na jakim terenie mieszka, jak jest karmiony, na jakie choroby cierpi, w jakiej jest kondycji, jak wygląda jego sierść. Wypełnienie tego trochę zajmuje, ale jest ważne. A przy okazji urozmaica czas oczekiwania na wynik. Problemy z sercem – sygnały ostrzegawcze Podobnie jak ludzie, psy mogą cierpieć na problemy z sercem, które jeśli są poważne, mogą prowadzić nawet do śmierci. Należy więc dbać o serce naszego przyjaciela, wykorzystując w tym celu znajomość najczęstszych objawów i przyczyn chorób układu krążenia. Dzięki temu zapewnimy mu skuteczną profilaktykę, a także będziemy wiedzieć jak postąpić, kiedy pojawi się problem. Typowe objawy chorób serca u psów Istnieje wiele objawów, które można zaobserwować, gdy u psa występują problemy z sercem. Oczywiście, ich przyczyny mogą być różne, jeśli jednak wiele z symptomów występuje razem, problem z sercem jest bardziej prawdopodobny: Wymioty – którym często towarzyszy słaby apetyt. Spuchnięty brzuch – co zazwyczaj spowodowane jest gromadzeniem się płynów w narządach – w tym w płucach. Zmęczenie – pies męczy się łatwiej niż zwykle lub odmawia ulubionych zabaw. Widoczne osłabienie – z powodu pomniejszonej ilości krwi, która dostaje się do mózgu. Gorączka – prawidłowa temperatura ciała psa waha się od 37,5 ° C do 38,5 ° C, a temperatura ciała od 39,7 ° C wskazuje na gorączkę. Częste przyspieszanie akcja serca – które można zaobserwować, kładąc rękę na klatce piersiowej psa. Prawidłowe tętno u psów ras małych wynosi do 120 uderzeń na minutę, u psów ras średnich 90 a u dużych 60. Przyśpieszone tętno to 160 uderzeń na minutę u średnich psów, 140 u olbrzymich, 180 u małych i 220 u szczeniąt. Intensywny kaszel – zwłaszcza podczas lub tuż po treningu/spacerze lub godzinę lub dwie przed snem. Problemy z oddychaniem – podczas ćwiczeń lub nawet zwykłych codziennych czynności ruchowych. Wahania masy ciała – na skutek problemów z sercem może wystąpić u psa nagły spadek masy ciała wywołany utratą zdolności do przechowywania zdrowego tłuszczu lub też odwrotnie, często psy z nadwagą, otyłe mają problemy z sercem, które jest w tym przypadku wtórnym schorzeniem otyłości. Niepokój – pies bywa pobudzony bardziej niż zwykle oraz unika leżenia z powodu dyskomfortu. Niebiesko-szary odcień języka lub dziąseł – spowodowany złym przepływem tlenu. Dlaczego pojawiają się problemy z sercem? Istnieje kilka różnych powodów: Podeszły wiek – podobnie jak u człowieka, serce psa słabnie wraz z wiekiem. Urazy – które pośrednio mogą uszkodzić serce lub spowodować dodatkowy nacisk, zmuszając narząd do cięższej niż zazwyczaj pracy – na przykład złamane żebra. Infekcja – uszkodzenia serca mogą powstać na skutek różnego rodzaju infekcji. Należą do nich infekcje wsierdzia okołosercowego, parwowirus, borelioza czy choroba Chagasa. Dieta – do problemów z sercem u psa przyczynia się również zła dieta, zwłaszcza jeśli jest to dieta prowadząca do otyłości. Nadmierny wysiłek fizyczny – psy potrzebują ruchu, ale należy znać ich ograniczenia. Nadmierne obciążenie psa wysiłkiem fizycznym, może doprowadzić do problemów z sercem. Rasa – niektóre rasy są bardziej podatne na problemy z sercem niż inne. Do najbardziej zagrożonych należą: owczarki niemieckie, boksery, cocker spaniele, dogi niemieckie, labradory i rottweilery. Jak chronić serce psa – chociaż czasami to niemożliwe, aby zapobiec chorobie psa, są rzeczy, które można zrobić, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia u niego problemów z sercem: Utrzymuj prawidłową masę ciała – jeśli pies ma nadwagę, oznacza to, że jego serce musi pracować ciężej i istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów związanych z układem krążenia. Zapewnij regularną dawkę ćwiczeń – oczywiście z uwzględnieniem możliwości fizycznych twojego psa. Regularna aktywność fizyczna stopniowo zwiększy wydolność i wzmocni jego serce. Bądź czujny – zwracaj uwagę czy u twojego psa występują typowe dla chorób serca objawy, a jeśli tak, zawsze informuj o tym podczas wizyt u weterynarza. Jeśli podczas osłuchania dadzą słyszeć się szmery serca lub wystąpią inne niepokojące sygnały, postępuj zgodnie z wszelkimi wskazówkami, jakich udzieli ci specjalista. Profilaktyka ma znaczenie Czas ma kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o problemy z sercem, dlatego regularne kontrole u weterynarza i badania diagnostyczne są bardzo ważne. Jeśli podejrzewasz, że u twojego psa występuje problem z sercem, nie zwlekaj! Natychmiast skontaktuj się z weterynarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę i najlepszy sposób leczenia. Josh Weiss-Roessler, (dostęp: źródło: akcesoria dla pieseczków i kotów znajdziesz tu. Iwi_ autor Johanka Przeczytano razy: 53 249 Przez aktualizacja dnia 18:57 Choć nam często zdarza się odkaszlnąć, by oczyścić drogi oddechowe, nasze czworonogi nie robią tego zbyt często. Równocześnie jest to objaw na tyle charakterystyczny, że nawet niedoświadczony właściciel zwróci na niego uwagę. Bardzo ważne, aby kontrolować zachowania naszego pupila, które odbiegają od normy. Dzięki temu możemy szybko wychwycić niepokojące objawy i pomóc naszemu zwierzakowi. Psi kaszel może mieć różne przyczyny i być objawem różnych chorób. Ten tekst może ci pomóc zrozumieć, dlaczego pies kaszle. Jak wygląda kaszel u psa? Psi kaszel wygląda nieco inaczej niż ludzki. Kaszel u psa przypomina chrząknięcia, może budzić skojarzenia z ciężkim, intensywnym oddechem. Pies kaszle, jakby chciał coś wyksztusić. Kaszel u psa najczęściej występuje seriami. Charakteryzuje się krótkimi napięciami mięśni. Czasem nasilony kaszel powoduje u zwierzęcia odruch wymiotny lub wymioty. Zdarza się, że pies kaszle po wypiciu wody lub w nocy. Kaszel może wystąpić u psów w każdym wieku, ale szczególnie narażone są szczenięta i starsze czworonogi. Kaszel psa — przyczyny Jeśli u naszego psa pojawił się kaszel, powinniśmy poszukać jego źródła i zwrócić uwagę na to, w jakich sytuacjach pies kaszle (oraz od jak dawna). Może się okazać, że przyczyna jest prozaiczna — np. kadzidełko lub odświeżacz powietrza, których sztuczny zapach drażni drogi oddechowe zwierzęcia. Dym tytoniowy i drażniące zapachy Niestety, kaszel występuje często u psów osób palących. Dym tytoniowy jest tak samo szkodliwy dla zwierząt, jak dla ludzi. Czasem powodem kaszlu u psa jest zbyt suche powietrze. W takich przypadkach możemy w prosty sposób rozwiązać problem. Wystarczy unikać sztucznych, intensywnych zapachów, zadbać o odpowiednią wilgotność powietrza (np. poprzez położenie na kaloryferach mokrych ręczników lub przez elektryczne nawilżacze powietrza). Palacze natomiast powinni rzucić palenie — to akurat najtrudniejsze rozwiązanie, ale czego się nie robi dla ukochanego pupila? Stres Innymi przyczynami kaszlu u psa mogą być nadwaga oraz stres. Więcej o stresie u psa napisaliśmy w tym artykule. Jeśli nasz pies nagle zaczyna kaszleć, warto zastanowić się, czy sytuacja, w której się znalazł, nie jest dla niego stresująca — i pomóc mu rozładować napięcie (np. poprzez umożliwienie spokojnego spacerowania połączonego z węszeniem lub podanie gryzaka). Nadwaga Dodatkowe kilogramy to problem, z którym boryka się coraz większa liczba psów. Niestety, nadwaga u zwierząt prowadzi do wielu poważnych problemów zdrowotnych i kaszel jest jednym z nich. Często zdarza się, że po odchudzeniu psa, przypadłość znika. Chorobowe przyczyny kaszlu u psa Niestety, kaszel może być także objawem groźnych chorób. Może sygnalizować zapalenie płuc, nosówkę, kaszel kenelowy, kaszel sercowy, gruźlicę, nowotwory płuc, zwężenie lub zapadnięcie tchawicy, choroby serca, astmę, alergię lub inwazję pasożytów. Z drugiej strony — może oznaczać także zupełnie niegroźne przeziębienie. Powinniśmy przyjąć zasadę: Jeśli kaszel u psa utrzymuje się dłużej niż 24 godziny, konieczna jest wizyta u weterynarza. Przyczyną kaszlu może być choroba zakaźna (np. kaszel kenelowy), dlatego szczególną uwagę powinny na niego zwrócić osoby, które mają kilka psów lub przebywają ze swoim czworonogiem w miejscach, w których mogą spotkać więcej zwierząt (szkolenia, psie przedszkola, wystawy psów). U starszych psów kaszel może oznaczać poważne choroby serca. Jednocześnie samodzielne określenie przypadłości, która wywołuje kaszel u naszego psa, jest niemożliwe. W tym celu weterynarz musi przeprowadzić dodatkowe badania i zebrać informacje ( o tym, jak długo pies kaszle, czy pojawiają się duszności poza napadami kaszlu, czy zaszły jakieś zmiany w codziennym trybie życia itd.). Bardzo przydatne do postawienia diagnozy będzie nagranie video z kaszlącym psem. Kaszel i katar u psa - czy to może być przeziębienie? Jak najbardziej! Jeśli nasz pupil zmoknie lub przemarznie, może przechodzić przeziębienie zupełnie jak człowiek. Wówczas powinniśmy ograniczyć spacery do minimum, zapewnić zwierzęciu spokój i ciepłe, suche i regularnie wietrzone, w którym będzie mogło się zregenerować. Zadbajmy o dostęp do wody i podanie ciepłego posiłku. Możemy także uzupełnić dietę psa tranem, olejem z łososia i suplementami lub składnikami diety zawierającymi kwasy omega 3, a także podać psu rumianek, rozmaryn lub kurkumę. Pamiętajmy, żeby nie podawać pupilowi żadnych „ludzkich” leków bez kontaktu z lekarzem weterynarii. Mogą być toksyczne dla naszego czworonoga! Objawy przeziębienia u psa to: kaszel, gorączka, katar, osowiałość, brak apetytu, zaczerwienione i ropiejące oczy, wymioty. Mogą także wystąpić bóle uszu, gardła lub brzucha, jednak często pozostają niezauważone przez opiekuna. Przeziębienie powinno minąć w ciągu kilku dni, ale niektóre zwierzaki wykazują słabszą odporność i często chorują w okresie jesienno-zimowym. Jeśli nie mamy pewności, czy to tylko zwykła infekcja, skonsultujmy się z weterynarzem, przeziębienie może bowiem skończyć się również anginą. Psi kaszel spowodowany… spacerem? Jednym ze specyficznych powodów kaszlu u psa jest ciągnięcie na smyczy. Niektóre psy (szczególnie energiczne lub takie, których szkolenie zostało zaniedbane) mają tendencję do ciągnięcia i szarpania, przez co obroża uciska ich krtań i tchawicę, nieustannie podrażniając to wrażliwe miejsce i prowokując kaszel. Zdarza się także, że zirytowany właściciel szarpie psa, próbując nauczyć go posłuszeństwa, co oczywiście nigdy nie rozwiązuje problemu. Gdy zauważymy, że właśnie ciągnięcie na smyczy jest przyczyną kaszlu naszego psa, warto zamienić obrożę na wygodne szelki, a równolegle wdrożyć szkolenie, które oduczy psa ciągnięcia na smyczy. Zadbajmy także o odpowiednią dawkę ruchu, aby zwierzak miał okazję wykorzystać nadmiar energii. Spacery na luźnej smyczy będą zdrowsze dla psa i znacznie przyjemniejsze dla obu stron! Kaszel u psa - co podać? Jeśli u naszego psa wystąpi kaszel, nie zwlekajmy i zabierzmy zwierzę do lecznicy. Zapewnijmy mu także odpowiednie warunki do wypoczynku i regeneracji. Gdy podejrzewamy, że przyczyna kaszlu leży w zachowaniu psa (ciągnięcie na smyczy) lub otoczeniu (sztuczne zapachy, suche powietrze) - dołóżmy starań, aby zmienić ten element. Nasz pies z pewnością poczuje ulgę.

jak wygląda serce psa